Tag: ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ

Η πόλη έχει και τις σκοτεινές της πλευρές. Ακάλυπτοι χώροι δίπλα μας γεμάτοι προφυλακτικά και μπουκάλια από αλκοόλ, σημάδια από νύχτες πολύ πιο έντονες από όσο νομίζουμε.

Το μεγαλύτερο εμπόδιο σήμερα για να «τρέξει» η οικονομία της χώρας, αλλά και για να κινηθεί οτιδήποτε στη ζωή μας, από τον δήμο ως τις πρωτοβουλίες της γειτονιάς, είναι αυτή η σκοτεινή σκέψη, αυτό το στριφνό ερώτημα που έχει εγκαθιδρυθεί στο μυαλό μας για να μπαίνει μπροστά κάθε φορά που κάνουμε λόγο για ένα μεγάλο έργο ή ένα σχέδιο: «Ποιος θα ωφεληθεί;».

Πότε ξεφεύγεις από την αγωνία να ξεχωρίσεις και να κυριαρχήσεις; Ποτέ ίσως; Δεν κάμπτεται μεγαλώνοντας αυτή η ανάγκη θαρρείς να επιδεικνύεσαι και να δηλώνεις την ύπαρξή σου; Από ό,τι φαίνεται όχι και τόσο εύκολα. Δεν είναι θέμα ηλικίας.

Τώρα που ολοκληρώνεται το Κτηματολόγιο, χιλιάδες οικογένειες ανά τη χώρα ανασυγκροτούν την περιουσία τους, ειδικά εκείνη που είχε απομείνει έρημη και αναξιοποίητη στην ελληνική επαρχία.

 Υπάρχει μία παρανόηση με τον τίτλο του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Δεν είναι συνδυασμός της Παιδείας με τη Θρησκεία.

Η πολιτική της κυβέρνηση για το προσφυγικό χαρακτηρίζεται από συνεχείς αντιφάσεις. Αντιφάσεις που προκύπτουν από την αδυναμία της να υλοποιήσει τον βασικό στόχο της προεκλογικής της καμπάνιας, ότι έχει έτοιμες λύσεις που θα διαφοροποιούνται από αυτές του παρελθόντος.

Εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες άνθρωποι περπατάνε ή τρέχουν στην παραλίμνια οδό. Από την Κυρά Φροσύνη ως πέρα τον πεζόδρομο και την τελευταία γέφυρα, μόλις πιάσει ειδικά η άνοιξη, ένα μελίσσι νομίζεις από κόσμο κάνει τη βόλτα του.

Το σχέδιο για την ανάπτυξη του δικτύου φυσικού αερίου σε όλη τη χώρα, μπορεί να είναι φιλόδοξο, δεν παύει όμως να είναι και η εκδοχή ενός κράτους που σκέφτεται πανελλαδικά, για όλη την επικράτεια, θέτοντας μακροπρόθεσμους στόχους πάνω σε μία βάση κοινωνικών αναγκών.

Λέγαμε παλιά αφελώς ότι το πέταγμα της πεταλούδας εδώ γύρω, προκαλεί αναταραχές κάπου στην Ιαπωνία.

Μέτωπο ζητάει ο Περιφερειάρχης Αλ. Καχριμάνης για τη διεκδίκηση των μεγάλων οδικών αξόνων. Και καλά κάνει. Υπάρχουν όμως μερικές παράμετροι που θέλουν προσοχή και άλλο τρόπο.

Είναι δύσκολο να εντοπίσεις κάθε μέρα τι είναι σημαντικό και δεν λέω μόνο στη δουλειά στην εφημερίδα που υπάρχουν και κάποιες τεχνικές ώστε να εντοπίζεις τη δημοφιλία ή τη σημασία των θεμάτων.

Σαν να άνοιξε ο ασκός του Αιόλου μετά τη σύσκεψη στην Αθήνα για την επέκταση της Ιόνιας Οδού.

Επειδή κανείς δεν θα κάτσει να μάσει το νου του, όπως λέμε στα χωριά μας, για να κάνει τη δουλειά του, βλέπουμε όλο αυτό το άπλωμα του δημόσιου λόγου και το ξεχείλωμα κάθε δημόσιας συζήτησης.

Σε περίπου δέκα χρόνια από τώρα, θα είναι λίγο αστείο που κάποιος θα οδηγεί από την Αθήνα στο Καλπάκι σε έναν σύγχρονο οδικό άξονα, και θα μετά θα μπαίνει σε έναν μικρότερο δρόμο για ένα δεκάλεπτο για να περάσει τα σύνορα.

Οι Mish Mash το μουσικό σχήμα από την Ιταλία έστειλαν το βράδυ της Κυριακής στο Πνευματικό Κέντρο ένα δυνατό, μελωδικό, συγκινητικό και αυθεντικά μουσικό καλλιτεχνικό μήνυμα κατά του αντισημιτισμού, της μισαλλοδοξίας και των πάσης φύσεως διαχωρισμών, τραγουδώντας μία μεγάλη γκάμα από εβραϊκά τραγούδια από την παράδοση των ασκενάζι ως τα σεφαραδίτικα, με άρωμα, Ανατολής, Βαλκανίων και Μεσογείου, κινούμενοι ανάμεσα στη μελαγχολία και τη χαρά όπως είπαν και οι ίδιοι από σκηνής.

Τις δυσκολίες που έχει η επέκταση της Ιόνιας Οδού ως την Κακαβιά ανέδειξε η σύσκεψη με το υπουργείο Υποδομών, χτες στη Βουλή παρουσία των τοπικών παραγόντων.

Έχω προσέξει στις άπειρες συζητήσεις που κάνω, αν χρησιμοποιώ ήπιο και συγκαταβατικό λόγο, δεν εισακούγομαι πάντα.

Η κατάσταση στους Δήμους είναι ασφυκτική κι αν δεν φαίνεται έντονα είναι γιατί δεν είναι η πρώτη φορά.

Κάποια στιγμή δεν θέλεις άλλο τον νεανικό βίο.

Αμέτρητα μοιάζουν τα χρόνια που μιλάμε για τη διαχείριση των δημόσιων κτιρίων της πόλης.