Χορεύουμε στον ρυθμό του κορωνοϊού, δεν τίθεται θέμα. Και πλέον δεν είναι μόνο η ασθένεια που μας τρομάζει ή έστω μας προβληματίζει, αλλά και οι επιπτώσεις στην οικονομική και κοινωνική ζωή.
Νομίζω ότι έχω καλές αναμνήσεις από τον Έβρο. Το «νομίζω» μόνο και μόνο γιατί ένα οχτάμηνο το πέρασα στρατιώτης στον Λαγό, που είναι πολύ μακριά κι από όσο μπορεί να φανταστεί κάποιος που ζει στο κέντρο της Αθήνας.
Τις τελευταίες ημέρες μοιάζει να περάσαμε σε μία νέα φάση. Για όσους θυμούνται, αν δεν έχουν απωθήσει τις μνήμες, μοιάζει με τα πρώτα χρόνια της κρίσης, όταν κάθε μέρα, κάθε ώρα σχεδόν, μαθαίναμε, ακούγαμε, νιώθαμε ότι όλα αλλάζουν και τίποτα δεν είναι σταθερό. Κι όλα οδηγούσαν σε χειρότερες μέρες.
Όσο κι αν την σπρώχνουμε την πραγματικότητα στα ιδεολογικά κατάλοιπα από τα δεδομένα των παλιών χρόνων, δεν χωράει. Οι καιροί είναι πολύ διαφορετικοί. Και είμαστε κι εμείς πολύ διαφορετικοί.
Την ώρα που η χώρα προσπαθεί να αντιμετωπίσει πολλαπλά προβλήματα, ξεπηδάνε από τις σπηλιές τους και οι οπαδοί του μίσους και της απομόνωσης της χώρας.
Η επιβολή του δόγματος «νόμος και τάξη» δεν μπορεί να λειτουργήσει θετικά σε καιρούς κρίσης, με τη φτώχεια και την δυσαρέσκεια να κυριαρχούν σε μεγάλα κοινωνικά στρώματα.
Δεν έχουν περάσει μόλις έξι εφτά μήνες που κυβερνητικοί και κομματικοί παράγοντες μας έλεγαν με επιχειρήματα ότι η νέα κυβέρνηση έχει τη λύση για το προσφυγικό που είναι η εγκατάσταση των προσφύγων σε ξενοδοχεία και σπίτια και το κλείσιμο των δομών φιλοξενίας.
Όσοι παρακολούθησαν αυτές τις μέρες τις εκδηλώσεις για τον Αθανάσιο Ψαλίδα και ειδικά τις ομιλίες του Προκόπη Παυλόπουλου και της Ελένης Κουρμαντζή, πέρα από τις πλούσιες πληροφορίες για τον βίο και το έργο του, αλλά και την ιστορική περίοδο μετάβασης από τον 18ο στον 19ο αιώνα και την προεπαναστατική περίοδο, δεν μπορεί να μην ένιωσαν τη θέρμη της σκέψης και της δράσης του Ψαλίδα.
Είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί αυτό που ζητάνε από τον κόσμο, η ψυχραιμία, τώρα με την είσοδο στην Ευρώπη του νέου κορωναϊού, για παραπάνω από έναν λόγους.
Αν προσέξουμε τον χάρτη των εκδηλώσεων για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων, χαρτογραφεί στην ουσία όλη την περίοδο της πολιορκίας μέχρι την είσοδο του στρατού στα Γιάννενα στις 21 Φεβρουαρίου 1913.
Η αποχώρηση από τις εκλογές του υποψηφίου δημάρχου του Παρισιού λόγω της κυκλοφορίας προσωπικού του βίντεο, είναι ένα ισχυρό καμπανάκι για την προστασία της προσωπικής ζωής όλων μας στον σύγχρονο κόσμο.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.OKΠολιτική Απορρήτου